Gastblog: Geschreven door Iris Rutte
Ik staar naar mijn beeldscherm, maar er komt niets uit. De bedoeling is dat ik een blog ga schrijven, maar ondertussen word ik afgeleid door het gebliep van mijn telefoon. Ik denk even snel reageren op de berichten en daarna kijk ik of ik al mail heb gekregen van een klant om vervolgens weer weg te scrollen naar de nieuwssite nu.nl en daarna weer de reacties te lezen van een vrouwensite.
Ondertussen komt er niets van mijn blog terecht. Uitstellen, we doen het allemaal wel eens. Maar waarom eigenlijk en wat kun je er tegen doen?
Te veel afleidingen
Er zijn zoveel redenen waarom we uitstellen, maar een van de meest voorkomende redenen is wel dat er anno 2019 te veel afleidingen zijn. We hebben bijna allemaal een smartphone. Je kunt dan makkelijk even het nieuws bekijken, WhatsApp berichten lezen, spelletjes spelen, muziek beluisteren, enzovoort. Het schijnt dat we 3000 prikkels per dag binnenkrijgen! Het nadeel is dat wanneer je even uit je concentratie bent, dat je dan weer een tijdje nodig hebt om weer in de flow te komen.
Wil je echt geconcentreerd werken, zet dan gewoon je telefoon even op stil, zet de internetverbinding van je computer uit en zorg voor een rustige omgeving. Ik vind zelf de bibliotheek altijd een fijne plek.
Kritiek
Misschien herken je jezelf wel in het volgende: Je wilt graag een boek of blog schrijven of iets anders waar je op afgerekend kunt worden, maar het komt maar niet af. Dan kan het zijn dat je bang bent voor kritiek. Wellicht heb je gedachten als: ik kan het misschien helemaal niet of het is helemaal niet perfect, ik zal wel kritiek krijgen. Als jouw boek nooit is geschreven of als jouw website maar niet klaar is, kan niemand er namelijk kritiek op geven. Alleen het jammere hiervan is dat je ook nooit zou weten of het wel een succes zou kunnen worden of wat dacht je van al die complimenten die je dan ook voorbij laat gaan als het niet zichtbaar is. En jouw talent/kennis deel je dan ook niet. Zonde, want anderen kunnen daar misschien juist wat aan hebben of van leren. Als je denkt dat je hier last van hebt, zou je eens op kunnen schrijven wat je tegenhoudt. Welke gedachten en gevoelens heb je bij de onderstaande vragen?
Wat denk en voel je als jouw blog (of ander product/dienst) niet online komt te staan? Wat denk en voel je als jouw blog wel online komt te staan en dus door iedereen kan worden gelezen?
Wat voor voordeel heeft het als jouw blog niet online komt te staan?
Wat voor voordeel heeft het als jouw blog wel online komt te staan?
Welk nadeel heeft het als jouw blog niet online komt te staan?
Welk nadeel heeft het als jouw blog wel online komt te staan?
Weeg de voor en nadelen tegen elkaar af en kijk wat je eigenlijk zou moeten doen.
En besef ook dat het nooit perfect zal zijn. Je kunt beter alvast beginnen, want je kunt het later altijd nog bijschaven.
Het onbekende
Een kennis van mij roept al 12 jaar dat ze wil terug verhuizen naar een andere plek die eigenlijk veel meer voordelen heeft dan waar ze nu woont en al 12 jaar geeft ze redenen waarom het toch niet lukt om de verhuizing in gang te zetten. Maar ik denk dat ze stiekem bang is voor het onbekende en dat ze daarom haar verhuizing steeds maar uitstelt, want wat ze nu heeft is ook vertrouwd. Wat als ze wel verhuisd? Zal ze het daar wel naar haar zin hebben en haar kinderen en man? Bang voor het onbekende is vaak een reden om iets niet te doen. Logisch, maar onthoud: niet kiezen is ook kiezen. Soms wil het wel helpen om stap voor stap de keuze te maken. In dit geval kan ze met mensen gaan praten die daar wonen en financieel alles op een rijtje zetten. Zo krijgt ze wat meer vertrouwen en wie weet durft ze dan wel de stap te wagen.
Het is te veel
Soms heb je zoveel dingen te doen, dat je niet eens meer weet waar je moet beginnen. Iets wat voor mezelf ook herkenbaar is. Dan zijn er zoveel taken die op het programma liggen, dat er gewoon helemaal niets van komt.
Toch is het verstandig om dan wel wat te doen. Maak als eerste een prioriteitenlijstje. Wat is het belangrijkste en wat kan nog even wachten?
En wellicht zijn er taken die iemand anders kan doen. Je hoeft het vaak niet alleen te doen. Delegeer waar nodig is of vraag om hulp!
Doel ligt te ver weg
Een andere reden dat we weleens uitstellen is, omdat wat we moeten doen heel ver weg ligt in de toekomst. En zeker als jij die iemand bent die goed kan werken als het doel dichtbij is, kan je (onbewust) maar niet beginnen aan die taak. Wanneer het echt af moet zijn, voel je juist die adrenaline om echt in actie te komen. Je hebt de kick van het uitstellen echt nodig!
Natuurlijk zijn er ook gewoon simpele redenen waarom je uitstelt, bijvoorbeeld geen zin hebben. Ach, je kan ook niet alles leuk vinden. Wat ik zelf altijd doe, is eerst de dingen die minder leuk zijn en daarna de leukere dingen. Of ik beloon mezelf, als ik een vervelende taak af heb, met bijvoorbeeld een uurtje lezen.
Waarom stel jij weleens uit?